Kayıp listemdeydi çocukluğum
Ne çocukluğumu hatırlatan bir resimim
Nede moda dergilerinde ismim vardı
Yamalı pantolon
Kara bir mintan
Torbamda yavan ekmek
Ayaklarımda lastik ayakkabılarımla
Düşerdim kuzu sürülerinin peşine
Gün doğumundan gün batımına
Kar kalkmasından kar yağmasına kadar
Ne mevsimim
Ne de zamanım belliydi
Tüm şiddetiyle yağan yağmurlar
İnsafsızca yıkardı bedenimi
Ne sığınacak yerim
Ne de kaçıp kurtulacağım bir diyarım vardı
Yeni elbiselerim hiç olmadı
Hep kardeşlerimin eskileriyle idare ettim
Çocuklar için
Oyuncak yapıldığından bile haberim yoktu
Ne yaşım ne de yaş günüm belliydi
Yaş günlerinin yapıldığını bile yıllar sonra öğrendim
Tek eylencem çaldığım yarı kırık kavalım
Orkestram meleyen kuzulardı
Bir defterle giderdim yarı yılda okula
Kara kelmim biter diye yazmaya korkardım
Bazan defterimin yazılı sayfalarını siler
Yeniden yazardım
Diyemezdim kimseye
Kalem defterimin bittiğini
Köyde çoban
Metropolde ayakkabı boyasısı
Börek gevrek satardım
Çocukluğumu yaşayamadan
Eekmek kavgasıylaydı savaşım
Bir gün büyüyüp insan olacağımı
Ben bile düşünmemiştim
Çünkü ben insan değil çocuktum
Bu yüzden kayıp listemdeydi çocukluğum
2006 bornova izmir Cebbar korkmaz
Bu şiir isim dahil tescillenmiş olup tüm yasal hakları mevcuttur iktibas edilemez
Kayıt Tarihi : 22.8.2008 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YOKSULLUK ÇOCUĞU BÜYÜMEDEN OLGUNLAŞTIRIR Arnavut ata sözü
Erken olgunlaşan çocuk çocukluğunu hiçbırakmaz..Teşekkür şiire..
TÜM YORUMLAR (22)