Kayıp Köy Şiiri - İhsan Uncuoğlu

Kayıp Köy

Ey köyüm Nerdesin
Ben kayıbım bilesin
Yaşarım ince belde
Sivri kayada tepede
Ay Yıldızlarla ışıyan
Gece kondu evimde,
***
Bir dağ başı şehirde
Kölesi oldum öküzlerin
Beni arama ya o müzedeyim
Bulamazsan bir meclisteyim
Böyyük şehirliyim artık piştim
Kervan önünde yerim yurdum
Rüyada yaşıyom yoksa bitikti sonum,
***
Birileri tarihte vardık der der öterler
Çıktıkları yeri bilmezlerki söylesinler
Ne günler yaşadık çok saygın arkadaşla
Şimdi edi ile büdü yanlız kaldık başbaşa,
***
Köy rahattı çiftimi çubuğumu batırdım
Bir elimde inekler öbüründe koyunlarım
Parmakla gösterir sayardı yandaşlarım
Kahvede muktarlara çıkar hesap sorardım,
***
Tezek yollu meydanda banka posta bakkalım
Sevenlerimle koşturur gönül hizmeti imamdım
Uzun ağaç tepesinde düğün dernek yaşıtlarım
Köyümde çift çubuk rahattım hayal uğruna sattım,
***
Evimde katıksız yağım inek sütüm yoğurdum
Tarlada sokakta boldu selamlayan yoktu odun
Kazlara sözüm geçer kendi başıma buyruktum
Köyden taşa toprağa kandım şimdi İstanbul'luyum
Göçtüm şehire bildiğimi benliğimi kimliğimi unuttum,
***
Altında marka araba avrupa euro dolu kasa
Metresi beyimin pariste eksik olmaz yanınd
O çığırtkanlara takıldık binbir heves peşpeşe
Şimdi hep kaybolduk oturduk kınalı pamuk ellerle
Davul zurna bağ bahçe otuz haneydik köyümüzde
İşte geldik bando mızıka kalkındık her şehirde çıktık göğe! ,

Yazıyooor yazıyoor! , köylü efendimizi yazıyoor!
KÖY GAZETESİ.