Kayıp Kıtaya Umut Taşıyan Kervan

Bacım Fırat’ın çığlığını
Gelibolu kıyılarında asarken bir dilek ağacına
Isparta’lı genç kız bir gülün gölgesinde
Cilo Dağı’nda açan kardeleni işler yemeniye

Delâl Dicle’nin kustuğu kinin tarihini bilirim
Toros ozanının destanını dokurum yüreğime
Etime derime geçiririm
yaşayan ruhların aykırısı…

Seki Bağları’nda anam
bağbozumunun ışığında üzüm ezerken
Bir tutam umut için
Filyos’ta balıkçılar düşlerini geçirirler ağlara

Irgat resimlerle toplanırken beyaz umutlar Harran’da
bir denizkızı olurum, düşümde Ege kıyılarında sünger biçen
İzmir’den gelen gelinin düşleri
Diyarbekir’in gözlerini sürmeler

Topal düşlere gebe On Gözlü Köprü’nün kervanından
yanık yüzlü gülüşlerle sevda akar Karaköy’e
Ben û Sen Burcu’ndan bakarken Kız Kulesi’ne
bir intihar çığlığı yükselir Fatih Köprüsü’nden
Bir yanda sükse
bir yanda ağıt besler Sakarya Irmağı
Diyetlere bürünür doğunun rüzgârgülü
Dişlerime takılı kalır umutlar

Sütbeyaz bir limandır Ararat’ın gölgesi
kıyısına vurgundur eşkıya türküleri
Anadolu’nun bağrında yükselir
Erciyes’in bağrında emzirdiği şehzadeyim
İskender’in yürüdüğü patikadan geçerim
tarihin defterine siperler kazarak

Selahaddin’in torunlarıdır da
Çanakkale limanına demirleyen şehitler
Bir haçlı yürürken Kosova’dan Kilitbahır’a
bir anzak külünü eker boğaza
Kocatepe’den duyulur
kağnı ardında yürüyen bir kadının ayak sesleri
Yedi Uyuyan kalkar düşünden
zamanın tünelinde aranırken kayboluşlar

‘‘Ben seni sevduğumi dünyalara bildururken’’
Çernobil’in dumanı genzimi yakar
Halepçe’de utanır umutlarım
Gün şafaktan sökülür
yüreğimin doğusunda güneşler batar

Alıç ağacı gövdesine
Bursa çakısıyla kazılan Elif’im!
Döne döne gezdim cihanı Konya’da
Geldim…
Gözlerinin irisine tenimi sürerek
duyguları yıkayarak günahlardan

Kaç kervan geçti yüreğimin hanından
Toprağımı söktüm zamanın teninden
yazadurdum bir dervişin izinden
Kırk katırın yüküne kırk satır bindirdim
Hiçbir sevginin… hiçbir dinin…
hiçbir dilin… hiçbir sancının…
ulusu yoktur hiçbir şiirin
Sevgiden öte….