/Mustafa Bay'a/ Metafor...
-I-
güneşin kızgın batışından anlaşılıyordu...
bu gidiş, öyle bir gidiş değildi
kaybolurken denizin al yanaklarında
umudun haykırışları yansıyordu geceye
'anlamıyorsunuz...'
-II-
yıkansa da yakalar nisan yağmurlarında
düşünce ellerden kokan balıklar
kayıveriyor gözlerden tüm değerlerimiz
eller, ellerin olmuş, yüzler, yüzsüz
'ne aynalar kırıldı bu kıtada...'
-III-
düşünce milinden güdümsüz akrep
çaresiz bitişin aktörleri belirir ön saflarda
ve gözler, gökyüzüne uzanır
dudaklarda sessiz bir ıslık
ne görülür, ne duyulur
'zamanın sarkacı çoktan kopmuştu'...
-IV-
sürdürmekse hayatı, tamamlayıp gitmek
rüzgara göre dönmek; yorulmadan
yaşama yelken açamadan
dalgaların üzerinde dans etmek gibi
ve deniz durulduğunda, girdapa kapılmak...
'oynamayan kalmasın
dön ha dön, dön ha dön..'
Manavgat 22.10.2013
İbrahim BaşarKayıt Tarihi : 22.10.2013 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgili dostum Mustafa Bay'ın 'Metafor' şiirinden esinlenerek yazdığım bir şiir.
Mekân tutan koca şair
Gidebilirsen git Kıbrıs'a
Afrodites'ten selam getir.
De ki, Midillide
Seni beklerken Sopho
Tüm tanrılar şahit olmuştur
Yaşama ne kadar tutkun,
Bir aşıktı o.
Her meteforda kısır bir döngüye dur diyeceksek biz. İşte meydan, işte sevdamız ve işte fokur fokur kaynayan içimiz..++
TÜM YORUMLAR (12)