Kayıp Kentte Kalp Tutulması

Seni arıyorum
Köhne yalnızlığın duvarlarına sinmiş
Gümüşi umut renginde
Esrik umutların ayyaş naralarında saklı gerçeklikte
Ne is, ne duman, ne köz
Olsa da yangınım
Kül kokulu hayat çizgisinin bittiği yerde
Bitmelerin hep yeniden başladığı
Azap kölesi ruhum
İnadına dörtnala özgürlüğün peşinde

Apollo’nun ruhu sarar benliğimi
Dirhem dirhem eritirim zamanı
Senli zaman gözlerinde
Gök hep yüzüme ağlar
Islak serçe bakışlarımda
Kanadı çırpınmaktan aciz yarın gülüşlerim
Ve buğusunda matem
En derininde serseri özlem

Paslı kilitleri kırılır bir an dudağımın
Dağlar devrilir bir bir
Yankısı gelir antik zamandan
Mitolojik bir sevdanın
Toz bulutu sarar
Kayıp kentim olursun
Yollarında yosma kahkahası ihanetin duvar
Maskesiz yüzünde oynaşır olur
Neden hep suret sevgi susamışlıklar

Sisler içinde göğün
Bir yıldızyeli estirsem
Mavi bulutlar serilir mi?
Okyanuslar kıtadan kıtaya şehrine gelir mi?

Toprağına doğan güneş yakısında
Katli vacip kılındı zikrimde
Melekler şahit durdu yeminimde
Bugün dünü
Gerçeğim, kanıyla beslendiğin yalanı
Göğsünden vursam tüm yaşanmışı
Solur muyum dersin?
Şehrimde unutulmuş baharı

Gagalarında umut yüklü beyaz martılar
Kanat çırpar mı dersin mavilerimize
Söylesene dört kitap üstüne
Benim gibi and verir misin?
Yoksa kefaretinden korkar
Meçhul şehrinin kapısında
Nöbete mi dikersin?

Çizgi ötesi umutlarım
Kan kırmızı yağar kar bil ki
Asaletinde sakladığın esrarın gibi
Kalp tutulması yaşar gönüller
Güneşi tutulmuş gökyüzü gibi