Kayıp Kentlerin Kayıp Aşkında Benistan

Sezen Aksu ile Aşkın Tera_pi hali-9

“ben başka yastıktayım
sen ele kuşak çözdün
ne ben mahremim ne sen
kavlimizi sen bozdun

bahtiyar ol gözüm yok
rabbim verir sabrını
bu hesap böyle bitsin
helal ettim hakkimi”

Suskun ve yaşanmamış serüvenlerin sırrında kavlimizin haritasına baktım.
Edilgin şehrin viran bağında,bağıllarım dağlanmış.Tanımsız gül yaprakları kızıllaşıyor umarsızlığıma.Yıkanıyor yıkılmışlıklarımla bir gönül leğeninde.
Sen gittikten sonra bebekten bir farkım kalmadı.Peki hiç düşündün mü bu aşk bebeğini nasıl büyüyecek sensiz,nasıl yıkanacak.Gözlerime sensizlikten sonra köpük kaçırsa kim yüreğindeki sıcak suyla yıkayacak.
Yıkılmışım.Yakılmışım aşk ocağında.Benden sana yar olmaz,benden sana ekmek olmaz.Git doyur sevda açlığını tok güzellerin odağında.Git onların sunağında yatıver. Sen zaten uslanmaz bir avcıydın tenler ve anlar ormanında. İçimdeki yeşillikleri bir ömür sana saklamıştım. Dört yıl ormanım gittikçe yeşillendi.Her filizim çiçek çiçek,kucak kucak büyüdü dünyanda.Mutlu iki özelin güvercini gibi uçtuk anlatılmaz,ancak yaşanırın dahilinde.Oysa sen hep sahile yakın kaçamaklar kurdun bensiz gecelere.Pusunda hazır hazların gece nazları vardı. Sen anlık hazların nazlarıyla ömre kafiyeler ekleyen ozandın.Hep yanımda uzanan,hep yüreğimde şiir olan dizelerin emiri sandın seni.Sandığımdaki dokunulmamış çeyizlerim arasında senin ilk dokunuşunu saklayan nakış bir bezim vardı.
Çiğnenmemiş geçmişin izi vardı,nazlarımdan, gönül sazlarımdan beni Nazlıcan yaptın.Oysa Naz kimdi. Ben Nazlıcan’nınken,ben nazlarının, ben canından öte canınken.Naz kimdi.Azılmış kırılmaların soru kökünde neden hep ünlemlerin uzar.
Kırmızıyla sevişen kanından artık kalan gecenin adı neydi.Hiç düşündün mü,hiç ben oldun mu yalnız bir saniye…Hangi acı,hangi yürek, hangi sızı,hangi an, hangi ah dayanır ki. Seni Kaf dağımdan ötede Güven dağlarında yalnız benim kurdum,yalnız yüreğimin yurdu olarak büyütmüştüm dünyamda.Her şeyi beklerdim hatta ölümünü; ama bu yürek yıkan bir hecelik gece yakılışlarını beklemezdim.
- Şimdi git, şimdi unut,şimdi yazılma uğruma,adıma,nefesime, yaşadığımız o efsanevi anların tümünden. Ben Tanrı değilim o kadar affedici olamam. Al şiirlerini,al öykülerini,al acılarını, al hüzünlerini git allu pullu güzellerin yanık bağırlarına. Beni unutmak,seni unutmanın şifresidir.

“ben başka yastıktayım
sen ele kuşak çözdün
ne ben mahremim ne sen
kavlimizi sen bozdun

bahtiyar ol gözüm yok
rabbim verir sabrını
bu hesap böyle bitsin
helal ettim hakkimi
helal ettim hakkimi”

- Sus her şeyimi doldurdum yaşam kadehine,şerefine kaldıracak başka acılı aşkım henüz yok.Merakın gitsin. Mu ve Atlantis uygarlıklarından başlayarak, Aztek, İnka, Maya, Asur, Sümer, Babil gibi dünyanın çok çeşitli bölgelerinde ortaya çıkan ve ortak bir ezoterik kentler aradım.
- Seninle Atlantis(kayıp şehir. Atlantis öyküsünün kalıntılarını dünyanın her tarafında görmekteyiz. Kimi yerlerde Avalon, Asgard, Aztlan, Aden gibi kayıp ülkeler öykülerde, efsanelerde yer alır.) bu kentleri aradım, belki ordasın, belki kayık kentin aşk şehrindesin, belki Anlatis’te benli iksirler içiyorsun. Belki,Mu kentindesin. Belki de Maya’da ruhumun mayasını tazeliyorsun. Belki Aztek ‘te az çekmek için ruhumu azotlar derliyorsun.Belki Babil’in asmalarında ruhumu asıyorsun. Ondandır ruhum asil, ondandır ruhuma sana salkım salkım, akım akım… Belki Asur’dasın,bir asır sana verdiğim aşk ömrümü yamalıyorsun. Belki Benistan’dasın ben bilmiyorum.
- Bu kadar içten yıkılışımdan seziyorum sen Benistan’dasın.Başkentimin al yapısını inşa ediyorsun aşka… Bizim marşımızı ezberliyorsun bir gün dönüşlere…
-
- “bir kirik gençlik hikayesi
yok mudur sevdanın çaresi
hasretin kızıl haresi
cileli basima gelip tac oldu
ah yine o gurbet bestesi
gunun minesi soldu, soldu

yarali kusum hazan gunesim
guz ayazinda kor atesim
bir sozun ucur gogum gun acsin
yadeller aldi bizi
haberini sal kara bahtlim
beni yanina al yarasi saklim”