Kayıp Kentin Günceleri / 2

Kısım II - Kalemin Güncesi

Çok sustum çok dinledim; şimdi artık kinimden
Şeytanı karanlıkta görmüş gibi irkilin.
Şart olsun, şimdi şu an ettiğim yeminimden
Dönerim sanırsanız bir kenara çekilin.

Ya gömün yüzünüzü bir aynanın ardına
Ya içli bir şiirle kandırın kendinizi.
Ya takvime saklanın ya bir anın ardına
Çünkü son kez bu kadar üzdünüz bendenizi.

Bendeniz ki bir "hiç"e bağlayıp niyetimi
Dost diyen her dil için bin kez ölmüş bulundum.
Bendeniz ki saklayıp bütün eziyetimi
Hiç derdim yokmuş gibi her an gülmüş bulundum.

Oysa yalnızca körler bilirmiş nur ne demek
Yalnızca ümmilerin sözleriyle varmışım.
Oysa iyi bilirim; şeref, onur ne demek
Siz ne bileceksiniz ben nereye varmışım?

"Siz" dedim ya affola, parmağım yarayadır
Gocunanın merheme ihtiyacı olacak.
Şu sıraya sözüm yok! Sözüm şu sırayadır
Elbet ettiğim kelâm adresini bulacak.