Yine nedensiz bir can sıkıntısının girdabında
buharlaşıyorum
Kendime en adaletsiz suçlamalar
En vicdansız günahlar benim
Tutukluyorum benliğimi kör bir hapishaneye
Çarmıha geriyorum kollarımı
Ayaklarım koca bir meşenin asık suratında
Yaşanmamış duygular
Yazılmamış şiirlerle kalakaldım
Ruhumun inceliklerinin, bedenimle
kendini bütünleştiremediği bir yerde yaşlanıyorum
Ben olmaktan uzak, yarım yamalak
Çarpık ve belirsiz şekiller çiziyorum,
sonlanmış bir romanın en çarpıcı satırlarına
Ne giysem yakışmıyor yüreğimin çıplaklığına
En gizli yerlerime dokunuyor yalnızlığım
Yedi kat örtü üzerimde
Sevinçlerime inat kederlerim besliyor kendini
Ben ezdikce çoğalıyorlar
Nereye gitsem
Geçmişe dair pişmanlıklar buluyorum valizimde
Sevmenin çıkarcı bakışları sorguluyor
Kayıp bir ülkü arıyorum
İki tek atsam köprü altında, oltanın ucunda ben
Tüm vapurlar ezip geçiyor beni
En çocuksu dalgalar vuruyor kıyılarıma
İşte o an çekip almak istiyorum kendimi darağaçlarından
Nafile
Hangi öpücük hayat verir taş kesmiş bedenime?
Hangi yol çıkartır sağ selamet?
Garip düşlerde çözülüyor aklım
Nişan alıp
Ateş! emriyle vuruyorum kendimi terk edilmiş bir kalede
Kendi ölümü, kendi ellerimle yakıp en azgın ırmaklara savuruyorum
Şelalelerle koşuyor Deniz' lerin ruhuna
Kayıp bir ülkü arıyorum
Kayıt Tarihi : 8.11.2008 11:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yine nedensiz bir can sıkıntısının girdabında buharlaşıyorum
Kendime en adaletsiz suçlamalar
En vicdansız günahlar benim
Tutukluyorum benliğimi kör bir hapishaneye
Çarmıha geriyorum kollarımı
Ayaklarım koca bir meşenin asık suratında
Yaşanmamış duygular
Yazılmamış şiirlerle kalakaldım öylece
Ruhumun inceliklerinin,
- bedenimle kendini bütünleştiremediği bir yerde yaşlanıyorum
Ben olmaktan uzak
Yarım yamalak
Çarpık ve belirsiz şekiller çiziyorum
- sonlanmış bir romanın en çarpıcı satırlarına
Ne giysem yakışmıyor yüreğimin çıplaklığına
En gizli yerlerime dokunuyor yalnızlığım
Gereksiz örtüler üzerimde
Sevinçlerime inat, kederlerim besliyor kendini
Ben ezdikce çoğalıyorlar
Nereye gitsem geçmişe dair pişmanlıklar buluyorum valizimde
Sevmenin çıkarcı bakışları sorguluyor
Kayıp bir ülkü arıyorum
İki tek atsam köprü altında, oltanın ucunda ben
Tüm vapurlar ezip geçiyor beni
En çocuksu dalgalar vuruyor kıyılarıma
İşte o an çekip almak istiyorum kendimi darağaçlarından
Nafile...Hangi öpücük hayat verir bu taş kesmiş bedenime
Hangi yol çıkartır sağ selamet
Garip düşlerde çözülüyorum
Nişan alıp,
'Ateş' emriyle vuruyorum kendimi terk edilmiş bir kalede
Kendi ölümü, kendi ellerimle yakıp en azgın ırmaklara savuruyorum
Şelalelerle koşuyorum Deniz'lerin ruhuna
Kayıp bir ülkü arıyorum
Hüseyin Çelikten
************************
Hoş bir şiir. Tebrikler.
Saygi.
TÜM YORUMLAR (1)