Taşı parçala, harcımız kan ve keder
Yok hüsrandan başka yolumuz.
O ilk bedduada yıkılışı duvarın
Tomurcuklanan altın tepelerde.
Kargalar koro çıkışlarında
peynir taşırken tilkilere
kurdun başını kırmanın ödülüdür,
kuru toprağa yağmur.
Yine de sen öfkeni bileme
Hepimiz misafiriyiz bu toplu mezarın.
Başın göğsüme düşmüş sadece,
Saçlarını öpmüş, ellerini ısıtmışım.
Yok başka suçum inan,
Saymazsak bir yüreğe sahip olmayı.
Ve gece yarıları sigara içip
Karanfilli yalaka adamlara
Küfürler sıralamayı.
Yine de sen, öfkeni bileme.
Taşı parçala, harcımız kan ve keder
Yok hüsrandan başka yolumuz,
Kendimizi affetmezsek eğer.
15.11.15
Mehmet Işık RonKayıt Tarihi : 15.11.2015 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!