Kayıp Kadın Şiiri - Deniz Altun

Zavallıyım
en az manastırın ecesi
şu ağlayan bakire kadar.
Gözyaşlarımla vaftiz ettiler seni
Şimdi şevişmelerimiz sular altında
söğüt dallarının tanıklığında
sırlara karıştı.

Günahkârım
en az bedeninde kalabalığın taşları
şu fahişe kadar.
Herkes günahını bende görür artık,
Dokunuşlarınsa iblisten çalıntı.
Senki Tanrının tezahürü
eşitiz nihayet,
şimdi ikimizde cehennem katında.
Çoktandır aşkına ihanet karıştı.

Özgürüm
en az Ademi tanımayan
şu büyücü Lilit kadar.
Şeytanın arkadaşı ilan edildim
şimdi ezeli düşmanız seninle
atılan her taş
kimliğimin simgesi.
Adımsa kayıplara karıştı…