Kayıp İzler Şiiri - Aykut Kul

karlı, soğuk fakat açık bir gecede
köyün dar sokaklarında yürüdüğümde
ve dönüp arkama baktığımda,
ayın ve yıldızların izin verdiği kadar,
bastığım yerlerde ayak izlerimi görebildiğim gibi
senin bende bıraktığın izleri görebilirsin.
kim bilir,
belki de bir başkasının izleri ile karışırlar
ve sen ayıramazsın.
ya da bir sonraki günün güneşi ile kayıp olur gider izler
ve sen hiç bilmezsin.

(swansea/uk, mart’02)