Bir zamanlar ne kadar güzeldi bu dünya,
Kalpler temiz, eller dostça uzanırdı.
Sözler samimiydi, yalanın gölgesi yoktu,
Her köşe sevgiyle dolup taşardı, umut kokardı her gün.
Ama şimdi bakıyorum etrafa,
Kötülüğün karanlığı sarmış dört bir yanı.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta