"KAYIP İLANI"
Ödül koydum gençliğimin başına,
Ahde vefa borcum olsun bulana...
Çoçukluğum girdi kırkbeş yaşına,
Hatıralar yenik düştü zamana.
Hayalimi çaldı mavi sonsuzluk.
Bir yanda sefalet bir yanda yokluk.
Sahi! Nasıl bir duygudur mutluluk?
Dokunsam gücenir, kızarmı bana.
Vebalimmi ağır? Kuyumu dipsiz?
İçimde bir çocuk ağlar çaresiz.
İrademmi sağır? Vicdanmı dilsiz.
Gerçeği yüzüme vursana ayna.
Yıldızlara bakıp düşler avuttum.
Yalnızlığı dizlerimde uyuttum.
Bir vakit gönlümde sevda büyüttüm.
Gün ağardı, gerçek döndü yalana.
Uzakta bir köyde topraktan damlar.
Buram, buram buğday kokan harmanlar.
Kalple ok çizdiğim buğulu camlar.
Gel gör kırıkları batıyor cana.
Dert yüklenip, cefa ile yarıştım.
Kabullenip kaderimle barıştım.
Ağu içip kan kusmaya alıştım.
Ahlar sarmaz yaram döndü çibana.
Uğur KARAKAYACI
Kayıt Tarihi : 26.10.2021 21:35:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!