Gidiyorsun,
gemiler çığlık çığlığa kalkıyor limandan,
hicrân yürüyor sensiz.
Gidiyorsun,
gidişim oluyor.
Sen gidiyordun.
Hüzünlerden nisandı,
üstüne melâl yağıyordu,
kopkoyu barândı,
ve sen gidiyordun.
Payıma düşen hep hicrandı.
Bulutlar halime ağlıyordu.
Sen gidiyordun.
Dışarısı bahar içim hazandı.
Gündemde sen vardın,
ağlamaklı çocuklar geçiyordu yüreğimden,
ne de yetim çocuklardı!
Hayata inat ağlıyorlardı.
Ve umursamadan
sen gidiyordun.
23 Nisan 2001 Denizli
Cem Yakup ÇomakKayıt Tarihi : 10.4.2012 01:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!