Avuçlarımdan akıp giden bir su damlası gibi
Kayıp gitti yıllarım,saçlarımda aklar, bu çizgiler
ben miyim bu aynadaki yitik insan
oysa nasılda har vurup harman savurmuştum günleri hatta yılları
nasıl olsa önümde uzun yıllar var diyerek
ben miyim bu umutsuzca yarını bekleyen insan
benim mi bu kırışmış ve Tanrı’ya çok geç açılmış eller
Şimdi hatırlamakta güçlük çekiyorum
neydi ilk sevgilimin ismi,saçları,gözleri ne renkti
hani ikimizin bir şarkısı vardı nasıldı sözleri
ben gökyüzünden kayıp gitmeye hazır yıldız,
ben duvarlara çarparak geri dönen bir aşkla bir ömür geçiren
ben bu aynada gördüğüm gözleri yorgun bakan insanım
ben geç kalmış dualarının hepsini bir çırpıda okuyan
ve herşeye rağmen yüreği sevgi dolu o şımarık kadınım...
Kayıt Tarihi : 4.10.2007 16:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!