“Boydan kısa uykuların künyesinde,
Sessizce büyümekte, sağanakla çoğalmaktasın..”
Kalbim çıkılamayacak kadar dardı:
Karanlığın son hüzmelerinde, çıktın yüzümden
Kanayan gözlerimde yeniden doğmak için,
Rüzgar sürümüş yağmur bürümüş, kabrinin ortasında
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta