Kayıp Gece Şiiri - Arif Arifoğulları

Kayıp Bir Gece! ! ! Saatler Anlamsız Zaman Geçmek Bilmiyor. Havada Bu Gün Karalara Bürünmüş. Rüzgarın Sesi İnceden İnceye Odamdan İçeri Feryadını Duyuruyor. Sensizlik Acısı Çökmüş Sanki Bütün Şehrin Sokaklarına.Kara Yazı Dedikleri Bu Gün Yazılmış Yüreğime. Kendi Kendime Yazar Ağlarım Bu Gece. Anlatamıyorum Hiç Kimseye İçimde Yanan Bu Kor Ateşi. Anlatsamda Anlayan Yokki. Hani Bir Türküde Diyorya Bilen Gelsin Bilen Gelsin Dermanımı Bilen Gelsin Başka Tabipler İstemem Beni Derde Salan Gelsin. Sevdası Derdi Bitmiyor Bu Gönlümün. Hayat Bana Elbet Bir Güler Diyorlar. Ama Ne Zaman. Ben Sensizlikten Öldükten Sonramı? Savruldum! ! Her Sokak Başında Seni Aradım. Her Geçen Yolcuya Seni Sayıkladım. Bir Türlü Çıkmıyor Aklımdan O Güzel Gözlerin. Hiç Bir Zaman Güldürmedi Zalim Felek Beni. Şikayet Etmiyorum Aslında. İsyanda Etmiyorum Yaradana. Ama Hüzünlerim Sevinçlerimi Yok Etti.Kaldıramıyorum Artık Bu Bedende Sensizlik Yükünü. Dert Üstüne Dertler Örüyor Sanki Hayat Bana. Şimdi Ben Susuyorum Artık! ! ! Kalemimde Yazmaz Bundan Sonra Seni. Oda Anladı Sensizlik Öyküsünün Hiç Bir Zaman Bitmeyeceğini. Hiç Bir Şey Anlam Bulmuyor Sen Yokken. Şimdi Anlamsızlıklar İçinde Kaybolup Gidiyorum.