Sessiz odadaki ayna gibidir bazen kalp
Ne yansırsa yansısın yine tatmin olmaz
Bazen beton duvarları delip geçen
Yılların eskittiği kumların döküklüğüne yeşerir umutlar
Bazen bir bardaktan boşalan suyun kalıntısında ki damlacık olur
Ya yeniden doluşu bekler yada camda kuruyacak izini
Bazen de kayıp düşer bir çift kuru dudağa
Yine kendine yaşar yine kendinde solar kalp
Kimi zaman açıp bakmak istediğin olur ya
Buda nar yemeye benzer tane, tane almak istersin
Ne mümkün mutlaka bir kaçı kayıp düşer ellerinin arasından
Bütünleştirmek istediklerini ayırışına dır kalp
27.07.2012 15:46:25
Zennehar YılmazKayıt Tarihi : 30.7.2012 00:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!