uyudum
rüyamda üç başlı bir yılan
bir kuyuyu kazıyor kör bir kahin
evrenin içine doğru
ha bire kan
ha bire ölen çocuk
yok bir damla vicdan
soyu
rüzgara konuşur
yağmura bağırır saysuz
en son kendini kucaklar
inançsız bir peygamber
yitip gider yıldızlar
canlı canıyla
değil tek göz
o anların kesif karanlığında
saklar diğer gözünü
söylesene hadi, nasıl anlatılır
susuz kalmış bir ağaçın
güçsüz,cılız dallarının kuşsuz yazgısı
yere doğru bastır nefesini
bastır ruhunu adını bilmeyen
bir fahişenin rüyasına
bu kendini arayan
pezevenk ruhlu kör kahin
kendinde biliyor evreni.
Kayıt Tarihi : 16.4.2013 12:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gönül Çalımlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/16/kayip-dus-6.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)