Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Yaşanılası değil, yaşanmak zorunda kalınan bir dünya
Canlılıkları ölmüş, öldürülmüş, kaybedilmiş bir dünya ...
doğal olanın günaşırı ırzına geçildiği rezil bir dünya...
Öyle geliyor ki, insan özgüven eksikliğinde
Dünyasına saldırıyor ve betonlaştırıyor
Doğayı kaybederken, kendine bir kayıp dünya kuruyor.
****************************************************
İnsan kendi çiğerini veya kalbini
koparırken DÜNYANIN DA KIYAMETİNİ
KOPARIYOR..Çok kahredici görünmesine
rağmen tatsız sonlar tatlı başlangıcı
müjdelemekte, ELEMLERİN ZEVALİ LEZZETTİR.
Muhabbetlerimle..
Bedri Tahir Adaklı
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta