Zordur gece
Kasırganın orta yerinde
Kıyı, masallarda kalmış kadar uzak
İnsan sıcağı cennet düşüyken
Sabaha inanmak
Sahip olduğun tek güçle
Yürekle
Kürekle belki sadece
Kollarındaki son gayretle
Tıknefes
Direnmek, doğanın senden bihaber
Büyük bir iş için kalkıştığı
Yıkıcı harekete
İnanmak okyanusun merhametine
İzin vereceğine yeniden
Çıplak ayaklarının toprağı hissetmesine
Zordur elbet
Vazgeçmeden
Ulaşabilmek için ait olduğun yere
Işığı görecek gözlerini
Açık tutmak tuzun alevinde
Ve bir o kadar zor
Düşüncesi bile ürpertirken
Şu masa başında ellerim
Ayaklarım sağlam zeminde
Umut vermek
Kayıp denizcilere
Zordur gece
Kasırganın orta yerinde
Yüreğinde
Hissedip yaşamadığın sancıları
Anlatmak hiç kimselere
Dökülürken dudaklarının kıyısından
Yakışıksız
El ceketinin kayışı gibi omzundan
Sanki olmak
Hiç olmamakla eşdeğer
Kıyıda
Cennetten uzak
Bir masal kahramanı gibi
Okunmak
Kayıt Tarihi : 20.10.2007 02:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
