Ruhum karanlıklara karıştığında hep sen bulup getiriyorsun ellerinden,
Seni görmeme engel karanlık mıydı yoksa güneşin kör edici aydınlığı mı?
Devren teslim aldığımız buydu işte şu yıllanmış küflü topraklardan..
Ben mi korkuyordum dersin bu yalnız kalmalardan?
Kaderlerin birbirine ağ ördüğü demir çağlar bitmedi Adem’in öksüz çocuklarında
Issız sular çekildi birden uzaklara
Ruhların soğuğu geldi topraklara
Kadim karanlık mı gelmişti yoksa?
Dağlar bile dayanamadı ebedi yalanlara
Rüyalar kaynayıp taşarken sokaklarda
Büyüdük bir gün ve nisan yaşanmasın istedim,
O tomurcuklar yeşillikler toprağın habercisiymiş,
Gömdük anılarımızı ansızın,
Kalbimize kürek kürek,
Anılarda yaşamı devam etti nisanda yiten,
Evler yaptık, yuvalar kurduk birlikte,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!