İçimde ölen öldü, kalan kaldı, ben aynı
Her yanım boşluğu tüm sensizliğin,
Ayrılık ruhumu çökerten deprem,
Yaralar kapanmaz sonsuz değin,
Kaybetmek ya Mecnun eder, ya Kerem...
İçim parça parça, ruh paramparça,
Birden imkansızı kavrıyor içim,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
yüreeğine sağlık hemşerimm
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta