Hasret, içime kan kırmızı kar gibi dökülüyor,
Her bir zerresinde seni arıyorum.
Kollarım sıcak bir kenetlenmedi seni arıyor.
Pamuk ellerinden başka bir şeyi hissedemiyorum.
Solgun gözlerimde uyutuyorum,
Sensizliği şafağa kadar,
Uyandır,kızıl gül dikenlerinden keskin öpücüğünle,
Ve kurtar beni kaybolduğum bu labirentinden.
Masmavi göklerde seni soluyorum,
Esen her rüzgarda seni arıyorum.
Yemyeşil bakan salkımsöğütlerin altında;
Hışırdayan her bir yaprakta senin sesini duyuyorum.
Mert Can Vural
Kayıt Tarihi : 27.3.2021 21:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!