Kayıp Adrestekine Şiiri - Gönül Düzgün

Nice mektuplar yazdım sana gönderemedim
Hepsi kayıp adreslerde yok olup yitti
Seni unutmayı denedim beceremedim
Simsiyah gözlerin içimi deldi
Anlıyordum yalnızlıktan iç çektiğini
Kalabalıklar içinde kayboluşundan
Uzattım defalarca sana elimi
Yakalayıp ellerini gel diyemedim

Her bayram sabahı kapım çalınca
Sensin diye koştum pencerelere
Derdimi anlattım hep gecelere
Zaman akıp geçti durduramadım
Yıllarca dolaşip durdum mazide
Anılar sahilinde iz bulamadım
Katlandı acılarım dindiremedim
Rüzgarlar getirdi bana kokunu
Kokladım kokladım hiç doyamadım
Dünyalara haykırdım da sevgini
Sadece sana hiç anlatamadım