Kayıp Şiiri - Nesli Yağmur

kaç kere düşünebildin..
beni düşündüğünde yüzün güldü mü?
sonra...
gelip gittim mi? ? ?
acıydı bir zamanlar...
üzülürdüm bunu düşündükçe..
aklına gelip gittikce..
oysa ben hep aklının bir ucunda
kalbinin bir kenarında
hergün seninle ağlayan
bir melek olmak istedim..
olmadı işte hayaller fazla geldi
hayalin fazla geldi..
düşündükçe kayboldun yıldızlar gibi
yada ben kayboldum..
ama inan çok yalvardım sana
kayboluorum gidiyorum diye..
duydun ama anlamadın..
belki demek artık saçma
benim belkilerim olmayacak
hayallerimde umutlar olacak
hergün hayalime devam ederken
düşünürken severken özlerken
kaçıyorum...uzaklaşıorum...
gidiyorum..
hayallerimle gidiyorum
terk edilmiş bir kuş
tuyleri yeni çıkmıs sıcacık
bakıyor ama görmesini öğrenecek gibi
uçarsa ilk önce düşücek...üşüyecek..
uçmazsa düşünecek...
orda kalacak bi sure ısınacak..
aslında uçarsa da düşünür..
sanırım biraz korkak yada karamsar..
neden acaba yoksa elinden tutan biri yok mu..
onu düşünseler..bir an düşünecekler..
sonra unutulup gidecek...
bu ona artık acı wermeyecek..
çnkü duyguları ölecek...
tıpkı kanatları koparırlar gibi..
kanatsız..kuş...
artık hep karaya mahkum..
ucamıor..ucamaz artık...
yorgun..
ölü..