Kayıp Şiiri - Mustafa Çakır

Gözlerim bir yerlerde takılmıştı
unutmuyorum orayı hiç
unutmuyorum yalnız bırakıp giderken byeee demeni
arkadan bakarken dünya küçülüyordu sanki
gidişin ölüm gibi geldi
serbest kaldı ruhum
bir yere gidermeyecek kadar serbest
ölümüm bu olsa gerek diye düşündüm
anılar zorladı bedenimi
kafesler içinde yanan bir kor du
beynim acıları algıladı
tattı anlık mutlulukları.
Bıraktı gitti.
Giderken benide götürmüştü
neredeydim bilemedim..
Anlayabildiğim tek şey...
Ben artık ben değildim...