Kayıp Şiiri - Derya Avşar

"Yasalar, örümcek ağları gibidir; güçsüzleri, yoksulları yakalar; zenginleri, güçlüleri bırakıverirler."

Sürmanşet gazete haberleri
Büyük pontonlu bir başlık
Sıradışı, akıl dışı bir cinayeti
Tek ünvanı, üniversite öğrencisi
Minibüste, istismara karşı direndi

Yıl; iki bin on beş
Künye; doğulu bir ailenin çocuğu
Cinsiyet; saçı uzun aklı kısa
Medeni hali; baskıcı bir toplumun malı
Mevsim; zemheri
Şubat'ı içiyor kan donduran cinayetler

Kayıp aranıyor
Kayıp bulunuyor
Yakılmış, parçalanmış kurban
Dağıtılmaya, pay edilmeye hazır
Zalimlerin bayramı var
Et dağıtmak sevaptır nede olsa

Bir evde yas var oysa
Ateş düşmüş bir annenin yüreğine
Kıyametler kopuyor evrenin dilinde
Göğün göğsünü yırtıyor acılar
Kuşlar Tanrıçaların ölülerini taşıyor maviye

Düşler ülkesinde periler doğuyor
Sevginin herşeyi iyileştirdiği gerçeğiyle
Masallar anlatıyor çocuklara
"Bir varmış bir yokmuş" misali
Korkunun gözlerini kör ediyordu ilim
Zorbalıktan beslenen zalimler çoğunlukta
Cehaletin salyaları akıyordu

Dirilişe geçti bir militan
Söküp attı içini yırtan jiletli
Dünyanın rahmini dikti
Sırtlan sürüsü açlığın orucundaydı
Bir damla suya hasret
Karanlığa gömme vaktiydi
Örümcek ağı tutmuş pisliğin içinde
Dibine koyduğu dinamiti yakma vaktiydi

Elleri kana bulanmış dünyanın
Çivisi çakılmış zamanın galibiyet zaferiydi
İçinde bir dolu ölü var yürüyen
Bir nefesten ibaret yaşayanlar birde
Kayıp aranıyor üryan
Kayıp bulunamıyor
Sevgi içinde cayır cayır ateş oluyor
Günahın dili ejderha üflüyor

Herkesin dilinde çoğalıyor ar namus
Kayıpların peşinde haklılık naraları atılıyor
Unufak ediliyor ağız dolusu gerçekler
Su yüzüne çıkmaz öldüren yalanlar
Tahrik edici unsurlar saymakla bitmez
Beyni orospular örtülü ödenek müjdesi verir

Cesetler, ses vermez artık
Paramparça edilmiş uzuvları yakılmış
Deliller kan donduran insan eseri
İnsanın insana vahşeti kabul görmüş
Cenneti, cehennemi sunmuş
İç içe geçmiş insanı insandan yok saymış
Yokluğunda kayıp aranıyor
Varlığından bihaber zavallı insanlar...

Tarih: 05.01.2024