Kayıp Şiiri - Derya Dender

KAYIP!

Ömre perçinli güven kayıplarım
insan manzalaralari ile dopdoludur benim
Bir yürek susmaktan yorulur mu ?

Yorulmusluğumu hecelerle temizlerken
buldum kendimi şimdilerde
En önemli hislerimin kaybından doğdu
huzura uzanan gönlümün elleri.

İnzivaya çektiğim sessizliğin
heybesinden damlıyor harfler
Toplayıp diziyorum dilimin paslı ipine ..

Dağ tepe dümdüz,
yokuşlar da yokluğun izbe avlusu,
duymadığınız çığlıklara set çekip,
izlerini sürüyoruz göz bebeklerimize .

Hayatın teninde sevgisizlik örgüsü,
cağlarında ilmek ilmek akmakta..

Gönlümdeki manzara tepeden tırnağa arsızlığa bürünmüş,
sil sil alınmıyor bir türlü.

Anılara gömülen çocuk bakışları,
mahsunluğu parçalar gönül evini..

Attıkça cümleleri,yakamoz ürperir,
med cezirin yanakları al al..
Gel gülen yüzüm, bende ömürlük kal..

Zira çağlayanın tenini perçinledim
göz bebeklerime ..

Buharlaşan gönül penceremden,
suretleri çözmeye çalışmaktan bitap düştü gönlüm..DDD
Derya Dender 7 Ağustos 2022....14:03