Kayıp Şiiri - Efe Can Doğan

Geceleri uçuca eklesek
Her gecenin devamı
Günlerdir alışmışım koynunda uyumaya
Kaçar gibi işe gidişlerim dışında
Sana kavuşmak tüm güzel hikayelerin mutlu sonu oluyor
Hani şu sokaktaki süpürülen yapraklar neredeler
Her dalından koptuğunda onları toplayıp nereye atıyorlar
Onların hüznü çöküyor sabah sessizliğime
Karşılıklı sessizliğimiz
Ezgimiz oluyor ciğerlerinden kopup çıkan
Gidip gelip nerene denk gelicek bi öpücük sallıyorum
Gidip gelip oturuyorsun kucağıma
Sonra bi kıpırtı başlıyor hacimsizce
Sevişmek sıradanlaşmıyor aksine
Sevişmek çokça sınırsızlaşıyor
Birde ben sevgili sevgilim
Sabırsızlanıyorum her saate baktığımda.
Bakışların altında mahsur kalıyorum
Hapis yatasım geliyor gözlerinde
Kendime müebbet yazıyorum
Dünyanın sahibi ben oluyorum böylece
Seninle her saniye dünyalara bedel oluyor
Beraber toprağı dinleyelim
Söylemeye çalıştığı bi şeyler var
Kulaklarımın pasını silen senmişsin meğer
Duyulmayanı duymaya yarıyor ellerin
Bir de emdiğim her süt helal oluyor yanında
Gözbebeklerine baktıkça kaybolasım geliyor
Kayıp ilanlarında adımı görüyorum sokaklarda
En son görüldüğüm yer gözlerin oluyor!