Kayıp...! Şiiri - Emsal Toprak

KAYIP...!
Şefkat; çok oldu gideli bu diyarlardan
Merhamet olmayan yerde vefa arama
Bir dua, bir gönül al, nurlu ihtiyarlardan
Yarana merhem, sancına şifa arama...!

Asalettendir ihtiyarın yaşına hürmet
Damlası ab-ı hayat gözyaşına hürmet
Baba evinde son duvarın taşına hürmet
Gitti giden bir kere! Bin defa arama

Yer çamur, gök çamur ve insan çamur
Acı suyla, kokmuş tuzla yoğruldu hamur
Akıl çıkmaz sokakta, irade dumur
Oldu tüm olmazlar, başka cefa arama

Dilsiz nasihat verir, kör resim yapar
Bin doğru bir eğrinin yoluna sapar
Dişsiz kurt sürü içinde kuzuyu kapar
Meyde, meyhanede ayık kafa arama

Bugün övünç kaynağı dünkü kusurlar
Baba, anasız evladı meçhule uğurlar
Sarsıldı yıkıldı, yıkılmaz denilen surlar
Hak bir, doğru tek, yanlışta safa arama

Ahlâk bulunmaz yitik,en büyük kayıp
Namussuzun, iffetliye her sözü ayıp
Kırkta biri vermeden, sermaye sayıp
Gelen musibeti karaya aka arama
E.TOPRAK