Kayıp Şiiri - Atakan Özçelik

Biz kaybettik.
Önce sen, sonra ben; biz kaybettik.
Sen benden giderek, ben sana gelerek
Biz çok şey kaybettik.
Gittin, karanlıkta yolunu kaybettin
Geldim, ki ben karanlıktan korkardım
Aklımı kaybettim.
Ben kendimi bana bakan gözbebeklerinde buldum
Gittin.
Kendimi kaybettim.
Sesinle dans eden saf bir çocuktu ruhum
Gittin.
Çocukluğumu kaybettim.
Saçının her telindeydi ilmek ilmek ördüğüm hayallerim
Sen yine gittin.
Ben hayallerimi de kaybettim.
Bu kadar kayıp verirken ben
Sen hep kazandın
Nefretimi, kinimi, beddualarımı kazandın.
Kazanmaksa mesele
Sevin sevdiğim sen kazandın.
Sen, ne çok şey kazandın.