Kayıp Şiiri - Hasan Yılmaz 2

Günler sudanda hızlı geçerken,
Birisi kendini arıyordu…
Ve…
Bulduğunu sandı, kendini,
İşte…
Esasen o an,
Kaybetmişti her şeyini,
Kişiliğini, varlığını, düşüncelerini…
Ve her şeyini bağlamıştı,
Kendini bulduğunu sandığı an.
Düşündü ki…
Kendini bulmak yetmiyormuş,
Bir şey eksik ama ne?
Belki de hiçbir şey, çünkü…
Artık kendini aramıyor,
Bulmaya çalışıyor.
Çünkü şimdi de kendini kaybetti.
Önceden zaten yoktu, sonra buldu ve şimdi kayboldu.
Biliyor ki…
Artık, hiçbir zaman yok olmaz,
Fakat…
Kaybetmek çok kötü…
Belki de başka bir şey…