Kayıp... Şiiri - Talat Özgen

yalnızlığı bellemek gibi
bir lüksümüz yok bizim
kalabalıklara bakıp
aldanmak olmasa bile..

ne eylersin hayat bu
kumandası bizde mi sanarsın
oturduğun koltuk dahi
emanetse eğer..

yalanlara boyanmış gerçek
içteki korlar kızıla
anlık güneşin göz kırpması da
lüzumsuzluğa katmıyor katık..

namus meselesi gibi
duruyor zaman
elleri suçsuzlulukta yıkamak
kurtarmaz bizleri..

karanlık aydınlığın zıttı belki
ya biz
kurtarılmayı bekler gibi dursakta
dirseklerin var bir itirazı..

gideceğimiz yer belli değil
tek başına kalmışlık şaşkın
elden bir şey gelmediği gibi
malumdan da öteye kayıp...

(Berlin,19.11.2014)