Kayıp Şiiri - Özel Arabul

-İçten içe sızlıyor yorgun gece
Derin bir nehir kadar kimsesiz-

Yıldızlarla akıp geçseydi
Düşlerin ve aşkların içinden
Demir kilitle, bakır kilitle, kayıp kilitle
Rüzgarlardan kaçardı
Ama az kaldı, eksik kaldı
Dünler ayrılıklarda kaldı
Uzayan gölgesinden korktu
Kendini bir bıraksa
Gökyüzü yalazlanırdı

Benden önce kimseler dokunmamış
Benden sonra da sonsuz bir kayıp
Gecenin alaşımlı karanlığı
Yüreğimde yol aldı