Kayıp! Şiiri - Cihat Barış

Bir yanda yitik sevdamız
Öbür yanda bire beş verirken kısırlaştırılan toprağımız!
Her yanımız üryan,her yanımız mayın
Ve ayaklar altına alınan onurumuz...
Bir namlunun ucunda titriyor yaşamımız
Dudaklarımız titrek ve tedirgin
Eksik olmaz içimizden sancımız
Zıkkım-zehirdir boğazımıza duran...
Issız bir uğultu ile değil
Güpegündüz olur memleketimde bu talan
Tencerenin görünen dibi...
Te çocuklarımız sersefil
Musallat oldu başımıza bu kahpe illet
Kan-revandır gözlerimizde duran...
Ve insanlığa bir sitemdir bu feryat
Daha başlamadan biten baharlar...
Çeyiz sandıklarında kalır kardeşlerimin muradı
Ve telef ederler hayvanlarımızı hayvan gibi
Dudaklarımızın kıvrımında duran bir çift söz vardır;
Söylenecek, fakat mecalimiz olsa
Yapayalnız bırakıldık ilkel bir ortamda,pusulasız
İnsanlık denir
Uygarlık denir
Hak-hukuk denir...
Fakat insanlık kalıbından azledilmiştir
Bir yanda ertelenen yaşamlar
Diğer yanda inadına umutlar
İlla ki kırmızıya mı doymalı sokaklar,dağlar
Way lımın,bu ne biçim dünya!