Kayıp Şiiri - Kadir Yetiker

Gözlerin ağlıyor gece yarısı
Dinmiyor bir türlü gönül sancısı
Kapanmaz sandığın mazi yarası
Çekiyor büsbütün seni kendine

Sende sevmiş sevilmemişsin
Mutluluk denen şeyi bilmemişsin
Yar diye sarılıp bir vefasıza
Hayatı kendine zehir etmişsin

Terk edip sılayı, bütün maziyi,
Geçmişe gömmüşsün onca çileyi.
Binbir ümitle beklerken bir yudum sevgiyi,
Kalmışsın apansız yalnız ve çaresiz.

Dönemzssin şimdi artık geriye.
Hastersin bir yudum candan sevgiye
Elini uzatıp haydi geldiye,
Kanarsın geceye binbir hevesle.

Eksilmemiş hiç gözünden yaşlar.
Kaplamış hayatını yığınla ahlar,
Fayda vermez artık son pişmanlıklar,
Çaresiz boynunu büküp kalırsın.

Dilinde sitemler geçen günlere.
Yaşlar birikmiş güzel gözlere,
Hasretsin şimdi bir nefes sevgiye,
Ateş misali yanar durursun.

Mutluluk elbet seninde hakkındı,
Tutamıyorsun artık gözyaşlarını,
Salarken geceye tüm feryadını,
Çok tan yitirmişsin mutlu yarınlarını…