Kayıp Şiiri - Deniz Devecioğlu

Bir şiir kafiyelerin de kayıp
yollar yolcuların heybesinde
bir şehir kayıp
düşlerimde.

Eski gece
yeni tarih
işçiler tezgahlarında
fabrika dumanında
bir baba
çocuğunun yanağında
kayıp.

Arayıp ta bulamadığında başlıyor telaş
ve bilince çıkıyor işte ölüm denen gerçek
hâlbuki nedir ki gerçek
benim yalanlarım kayıp

Bir dost kayıp muhabbetin içinde
bir kaç kelime
bir selam kayıp gönderilmiş ama el değmemiş sevgilerde
anlıyorsun beni biliyorum ama
anlamlar kayıp zihnimin üşengeç hücrelerinde

Beni bul
dört duvar
beni bul
sonsuz uğraşlarının arasında
yanağının sıcağı kayıp
soğuk insanlar arasında.

Bir veda kayıp
bir merhaba
bulursan bana yolla
çünkü;
ben kayıp
benliğimin ardiyasında