Karanlıgında gündüzün
Yüregim karanlıga batmış
Yüreğim nefrete boyanmı
Bekliyorum akşamı
Gün yıldızlarla açılıyor
Artık gözyaşı yok
Aklımın sınırlarını zorluyorum
Nefretimi aşıkıma katıyorum
Ağlayamıyorum
Sevemiyorum
Gülemiyorum
Sadece nefret
Hissediyorum
Kayıp bütün duygular
Kayıp benligim
Sebebini bilmeden yaşıyorum
Ve inanmıyorum
Yalanlara
İnanmıyorum
Yanılsamalara
İnanmıyorum sana
Kayıt Tarihi : 28.8.2008 20:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!