Kayıp Şiiri - Efraim Erdoğdu

Bir kalemde silinip tükenir sanma
Özürlere sığmaz bu ettiğim ayıp.
Aşk denilen karanlık izbe bir yolda
Hayatımın en güzel yılları kayıp.

Susayıp içtim ya bin pişman oldum
Rüzgarlara kapıldım tarumar oldum
Heba annem vurduğun odun
Acıyan yanlarım hislerim kayıp.

İnan yıldızlar düştü gecelerimden
Kafiyeler kaçıyor sanki hecelerimden
Çok sevdiğim o müzik namelerinden
Hasretler, özlemler, sevgiler kayıp.

Arşivimde bir tek pişmanlık kaldı
En güzel güfteleri düşmanlık sardı
Hani sana verdiğim sözlerim vardı
İnan ki dilimde onlarda kayıp.

Artık ağlamak öyle bir zor ki,
Gözümdeki yaşlar kurumuş sanki,
Sende bilmelisin o gerçek şu ki,
Yüreğimin merhamet gülleri kayıp.