Kayınvalidem akşam yemeğine gelirken, elinde bir tabakla geldi. Tabakta kabak tatlısı vardı. Eşim çok sever kabak tatlısını. Yemeğe oturmayı beklemeden, aç karnına kabağı yemeğe başladı. Kabaktan bir lokma alır almaz yüzünü buruşturarak:
- “ Ne bu böyle ya! Saman gibi, hiç tadı yok,” dedi.
Sonra kayınvalideme dönüp:
- “ Anne! Buna hiç mi şeker koymadın Allah aşkına? ” Diye sordu.
Kayınvalidem soruyu şöyle yanıtladı:
- “ Kabak çok kötüydü. Şeker ziyan olmasın diye koymadım, şekersiz pişirdim.”
Böylece hem kabak, hem ocak, hem de kayınvalidemin emeği ziyan oldu.
Kâmuran EsenKayıt Tarihi : 17.6.2004 12:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgıyle kal daıma,
TÜM YORUMLAR (7)