Kayınvalidem bir gün, Ankara’daki oğluna telefon etmiş. Ama ulaşamamış bir türlü.Dedi ki bana:
- “Kemraan! Abenin cebini areyon, bulameyon. Abin çemek(çenesi düşük) bir sekreter a(l) mış menemme(galiba) . Ne vakıt arasam, “Aradığınız numara yanış, bir ta(bir daha) ara’n(arayın) deyip gapatıyo. Numara doğru de’cen (diyeceğim) emme, dinnemeyo bile(ama) .Gahrolasacık!
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
