Yıl iki bin üç günlerden Cuma, namazı öncesi
Kayınpederi aradım gayet kalın, gürdü sesi.
Sakarya’ya davet ettim, onu adap usulünce
“Nasipse inşallah” dedi, memnuniyet sevinciyle
Namaz sonrası telefonum çaldı, açtım komşusu
Anlamadım bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta