Ağır gelmesin
Çiğ vurmuş kızıl yaprakların
Asırlık dallarına,
Bu kış da düşsünler bırak...
Adsız, umarsız değilsin,
Arın tüm fazlalıklarından
Utanma, kal çırılçıplak!
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Sevgili çınar ağacı gibi gür ve özgür, canlılara şemsiye ve oksijen olmuş mısralarda harika bir teşbih Tebrik ederim şiiri ve şairi ilhamınız daim olsun.
Hayat bir devirdaimden ibaret...... Doğadaki her şey varlığını bir önceki dönemden arınmasına borçlu.....
Gözlemlerimiz bize yaşamla ilgili çok şey söyler.... Ne kadar safça, ne kadar kendilğinden yaşanır her şey..... Muazzam bir takvimi takip ederek ve kendinden sonrakinin yaşamına da yer açarak sürer bu devinim..... Her canlı ne kadar çok farklı canlıyı korur, besler, barındırır... Kendisine verilen yaşam hakkını o da başka 'can'lara vererek kendince görevini yerine getirir..... burcunu öder.....
Sadece insanda olan 'izan' insana bu paylaşımcığı veremezken kendilerince geliştirdikleri evrimsel bilinçle bunu gerçekleştiren diğer calılara karşı daha bir farklı bakabilmeliyiz....
Şiiri ve sizi içtenlikle kutlarım Osman Bey..... Saygılarımla......
Doğa ve insan...
Göçmen kuşlar bilemez kışın zemherisini, bilemez yapraklarını yitirmiş dallarda tünemesini...
Arınsın tabiat bırak, sende arın öze vararak... Koy özgürlüklere kanat çırpsın arınmış yürek korkulardan uzak...
Sevgili Dostumun nefis bir şiirini daha okumanın mutluluğu ile...Sevgi ve beğenilerimi bırakıyorum şiire... Saygımla...++
Ve 'Tanrı insanı ölümsüz yarattı, o ölmeyi tercih etti' Kitabınızdan... Kayın ağacına sorulsa, ölmek ister miydi hiç?... Ölmedi de zaten...Ayşe' ye beşik, Veli' ye saz oldu.. Kağıt oldu, ilim dokundu üstüne. Kalem oldu, narin eller okşadı onu sevgiyle....
Ağır gelmesin
Çiğ vurmuş kızıl yaprakların
Asırlık dallarına,
Bu kış da düşsünler bırak...
Adsız, umarsız değilsin,
Arın tüm fazlalıklarından
Utanma, kal çırılçıplak!
insan da örnek almalı doğadan. Arınmalı fazlalıklarından vakti geldiğinde...
Çok ötelerde unutulmuş;
Uykusu toprağa dalmış insanların
Atılmış çığlıkları yankılansın köklerinde…
Kış kıyamet dinlemesin göçmeyen kuşlar,
Salınsın uzayıp giden göklerinde...
Ve bizler ne köklerimizdeki çığlıkları unutalım, ne de kapatalım göklerimiz göçmen kuşlara. Salınsınlar korkusuzca...
Şiiriniz ve de kitabınız her bölümüne tekrar tekrar dönülüp okuması. Okurken huzur bulunası bir eser. Siz Kutluyorum sn Aktaş... Muhteşemmm...
Bu şiir ile ilgili 34 tane yorum bulunmakta