Kayık aşırı karanlık suda küreğe yaslanıyordu,
Zaman kayıptı,
Çölde kum ne değilse
Suda yakamoz oydu.
Tam zamanını bekledi şafak,
Ufukta güneş,
Küçük bir çocuk gibi doğuyordu.
Kayıt Tarihi : 19.3.2014 11:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sinem Karaaslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/03/19/kayik-su-ve-gunes.jpg)
Sinem Hanım,
Elbette karanlıkları aydınlatacak güneş mutlaka doğacaktır.....yeterki umutlarımızı kaybetmeyelim....emeğinize sağlık....nicelerine...
Selam saygı şiire ve şairesinedir....
Kutluyorum..nicelerine ..
Sevgimle +
Sinem Hanım,
Bu güzel çalışmayı yeniden okumak güzeldi......yüreğinize sağlık....
Saygı sizedir....
TÜM YORUMLAR (12)