Kayık Şiiri - Hüseyin Muşmal

Kayık
Ben bir kayık olsaydım
Şöyle mavi bir göl kenarında
Öyle motorlu falan değil
İki tahta kürek yeterdi bana
Kanayan yaralarımı ziftleselerdi
Maviye boyasalardı beni yeniden
Yazsalardı ismini yüreğime
Küreklerimi çekseydi her taşıdığım
Götürebilseydi beni menzilime
Çekip gitselerdi sonra
Kamışların arasına terk edip beni
Bir ay ışığının altında
Dalgalar vursaydı gövdeme
Ve her güneş doğduğunda
Yansaydım sana gün boyu
Ciğerlerim çekilseydi
Ayaklarım su altında
Bir yuduma muhtaç kalsaydım
Kurusaydı dudaklarım
Ve damla damla gözyaşım
Karışınca bedenime
İçtikçe çürüyeceğimi bilseydim
Ve sonunda kavuşsaydım toprağıma
Hasret kaldığımın kucağında
Batıp gitseydim
Mavi gözlerinin içine