Kaygusuz Abdal Şiiri - Umut Gürses

İşaret almadan davaya düşen
Çırağın, ustayım demesi gibi
Turablık etmeden haddini aşan
Ağızın ham meyve yemesi gibi

Abdal Musa derler bir ulu Pirdi
Kaygusuz Abdal'a Hak nasib verdi
Bir vakit Abdal'ı Mısır'a sürdü
Nuh Nebi Sultanın gemisi gibi

Ol Vakit iyi bil, nefesi dinle
Bir mana var burda, özünü anla
Nefsinden geleni bu sırla önle
Bebeğin anadan doğması gibi

Kaygusuz unuttu bir an sözünü
Kendi yazdı kendi çizdi izini
Anda çözdü dervişlerin bezini
Derviş Hırkasının yaması gibi

Kaygusuz'da dervişlerin seçince
Çınar, Elma meselesin açınca
Dervişleri ona cevap biçince
Çobanın bir koçu sağması gibi,

Dervişler çınara elma demedi
Kaygusuz duruma âlâ demedi
Onlarla çıkılır yola demedi
Kırklara dolunun yağması gibi

Anladı bundada bir hikmet vardı
Hikmetin manasın özüne sordu
Geriye dönderip dergaha girdi
İsa'nın sırrının babası gibi

Abdal Musa Sultan bekliyor idi
Kaygusuz Sultanı yokluyor idi
Sırrını sır edip saklıyor idi
Veysel Karani'nin hırkası gibi

Seçti Musa Abdal , derviş sürüsün
Bırakmaz Kaygusuz zerre birisin
Hakk açık eylesin yolun dirisin
Yusuf'un kenanla davası gibi

Niyaz etti vardı yolun ucuna
Pir Musa ey itti anda gücüne
Gülbenk ile tekbir verdi tacına
Musa Peygamberin asası gibi

Pirinin seçtiği dervişler ile
Hü deyip niyazla çıktılar yola
Çınarın önünde verdiler mola
Cibrilin kandille kıssası gibi

Ol vakit çınara döndü konuştu
Ne güzel elmadır diye anıştı
Dervişler Hak dedi çınar dönüştü
Hür Şehid'in çölde mayası gibi

"Fukara" bu sözü böyle sır etti
Muhabbet ,tamuyu böylece yuttu
El ele el Hakk 'a sözünü tuttu
Kaygusuz Abdal'ın manası gibi