-Kaygısız olmuş insanlık...

patavatsızca yuvarlarken ağzımızdan dil sözleri
duygularımız ve vicdanlarımız kökten çürüdü
her şeyimiz olmuş hoş bir zaman
geleceği bilip bilmeden baltalıyoruz
yaşanılan bu kan gölünde
hüznü boğazlayıp kısmetimizi arıyoruz
arzu ve istemlerde de düzen hiç hoş değil
duyarsız haçlı bağbanında hayasızca bir gül arıyoruz
yanıp yanıp da kavruluyoruz
-

cünüp bir halde herkese bulaşıp bulaştırıyoruz
veya değmeyen yılana bel bağlıyor
geçmişimizi de unutuyoruz
hiç kimse özünden başkasını görmüyor
sözde kuşak farkı değişen düşüncemizde
boşa akıtılıyorken zaman
bu hayattan bir Türk daha kopuyor
-

iki gönül ne vakit bir araya gelse
araya bir karaçalı sokuluyor
bizler birbirimizi yiyip tüketirken
sözde Müslümanlık çıkarlara cihat yapıyor
elde bıçaklar kelleler yuvarlanıyor
tarih de yüzümüze okkayla tükürüyor
-

koyun sürüsü gibi kolaya kaçar olduk
zor psikolojimizi bozuyor
oysa ne götürebiliriz biz bir kefenin içinde
veya sorgu sual hesap yok mu ki bizlere
emri ilahiden hep kopar olduk sebepsiz
biz sustukça bir bir giden her mazlumun ahtı var üstümüzde
mezara bu günahlarla nasıl sığacağız ki biz
-

yaşayan bir ölüler topluluğuyuz
koca çınarlar şahit her bir vefasızlığımıza
kahroluyor geçmişimiz bizim arkamızdan
İçten tüm değerler gurbet olmuş öz benliğimize
tüm atalarımızın örtmüşüz üstünü
görünmez olmuş ne üstü nede dibi
sanki iblisten doğmuş gibi
tarih silinip de gitmiş nankör bağrımızdan
--

ne vicdan var
ne de bir merhamet kalmış içimizde
kör iblis bile pür-ü pak bizden
hoca bile yunmaz ki bizim ölümüzü
zaten milyon kez yıkasalar da
hiçbir şey temizleyemez ki bizim cürümümüzü…

(03.07.2015) AZAP…