Kainat içinde özden var olan
Evrendeki sonsuz o sevgi benim
Emekçi insanda hakka dar olan
Kötü kaderdeki o öykü benim..
Aranır kaybolmuş insan şehirde
Bazen umut akar gider nehirde
Yakılan her ezgi türkü şiirde
Yarınsız kalkışa o kaygı benim..
Gasp eder hakkımı işveren bu ay
Susarsam namerde öldüğüme say
Hakca paylaşılıp bölüşülen şey
Soframda ekmeğe o saygı benim..
Hakkı konuşmuyor gerçeği bilen
Bulunmaz recberin terini silen
Toprakdan ot gibi biçilip gelen
Koyunlar önünde o yaygı benim..
Anadoluyum ben olurmu toysuz
Vurguni, yaşar'mı hak deyip zaysız
Hakkımı çalalarken hileyle soysuz
Göğüste yumrukla o dövgü benim...
Abdullah Oral....
Ozan VurguniKayıt Tarihi : 18.1.2023 11:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!