Kaygı
Gün doğumunda yoktu zaman kaygısı
Uyanıyordu kuşlar böcekler
Uyuyordu insanlar
Habersizce kendi varlıklarından.
Öyle bir çağa geldik ki
Aslanlar susmakta
Fareler kükremekte- Kedilerin yerine
Karıncalar ezmekte- filleri.
Çığlıkları büyüten
Çocuk yüzlü sokaklardan
Geceler yollanıp gidiyor
Bilinmeyen yolculuklara.
Sokaklarda yok zaman kaygısı..
Kayıt Tarihi : 17.4.2006 20:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!